Arirang

Arirang Kim Ki-Duka, koreańskiego mistrza kina metafizycznego, to - jak piszą krytycy - piękna i frustrująca, do bólu szczera, filmowa psychoterapia. Po wypadku na planie poprzedniego filmu "Sen", Kim Ki-Duk spędza dwa lata na dobrowolnym wygnaniu, w nieogrzewanej chacie na koreańskiej prowincji. Żyje jak pustelnik, bez bieżącej wody i ogrzewania, pośród walających się pamiątek po dawnych sukcesach. W dialogu ze sobą z ekranu i ze swoim cieniem analizuje źródła własnej twórczości, emocje i kompleksy. W przerwach między oglądaniem dawnych filmów, obrazów i plakatów artysta majsterkuje w domowym warsztacie, konstruuje pistolet, z pomocą którego ostro rozliczy się z postaciami z dawnych lat. (Nowe Horyzonty)