La jaula de oro
Reżyseria:
Diego Quemada-DiezZdjęcia:
María SeccoObsada:
Karen Martínez, Brandon López, Rodolfo Domínguez, Carlos Chajon, Héctor Tahuite, Luis Alberti, Ricardo Esquerra, Gilberto Barraza, Juan Carlos MedellinOpisy(1)
Sara, nastolatka z Gwatemali obcina włosy, przebiera się za chłopca i wraz z przyjaciółmi, Juanem i Samuelem wyrusza w ekscytującą i niezwykle niebezpieczną podróż na osławionej trasie pociągami towarowymi do Los Angeles. Mają nadzieję na lepsze życie w USA, gonią za marzeniem, nie zdając sobie sprawy, że może zupełnie nie być tym, czym się wydaje. Rodzące się uczucie do indiańskiego chłopca Chauka, którego Sara spotyka w drodze, przynosi gniew i rozgoryczenie. Jednak w konfrontacji ze śmiertelnym zagrożeniem ze strony bandytów i skorumpowanych stróżów prawa, grupa nastolatków dostaje solidną lekcję przyjaźni i lojalności. (Art-House)
(więcej)Recenzje (2)
A perfect example of a festival art film, i.e., the type of film I was afraid of before I went to Karlovy Vary. It’s an endless road movie with a minimum of words and a repetitive plot. The montage of shots from the front of the train through various landscapes is amazing, whereas the rest is about convincing yourself not to leave the screening.
()
Cultivated and non-pandering, but far from unbiased, hard and free from melodrama (the superfluous motif of snow, lyrical shots from the train, overuse of moving music, inconspicuous adoration of a common community of refugees). It rather resembles a cleverly shot compilation of several similarly tuned images. But it never has the intensity and rawness to bite too deeply a viewer trained in economical Central American films. In any case, Quemada-Diez is a skilled filmmaker, and his debut is sympathetically reminiscent of Fukunaga's Sin Nombre. Compared to Sin Nombre, in this film there is no artificially-built storyline, but The Golden Dream touches on a very similar humanistic ethos.
()