Marcowe migdaly

Opisy(1)

Marzec ’68 z perspektywy wchodzących w dorosłość chłopaków, którym w głowie śpiew, zabawa i pachnąca migdałami dziewczyna. Marcyś i Tomek znają się jak łyse konie. Dzielą ze sobą tajemnice, ideały, wzajemnie recenzują swoje wiersze. Razem skandują „Syjoniści do Syjamu” na marszu wsparcia dla tow. Wiesława i grają w szkolnym spektaklu o bohaterach II wojny światowej. Chcą mieć święty spokój, zająć się sobą. Nie marzą o emigracji, nie angażują się w politykę – wolą skupić się na czerpaniu radości z tego, co oferuje im życie. Ale czy można uniknąć wichrów historii? Zwłaszcza jeśli ukrywa się własną tożsamość? (Kino na hranici)