Pogoda na jutro

Pogoda na jutro to opowieść o polskim Kandydzie, ale w odróżnieniu od wolterowskiego ten nie jest tak czysty i niewinny. Bohater spada właściwie z nieba po 17 latach. Zaczyna się jego „powrót” do rodziny. Powrót śmieszny; nie rozumie nic – syna robiącego karierę polityczną, córki sprzedającej się w reality show i drugiej córki, dla której jedynym autorytetem jest internet. Chcę pokazać, jak ogromna przepaść powstała między moim pokoleniem i pokoleniem naszych dzieci. Ten film w sarkastycznej formie będzie oskarżeniem mojego pokolenia, które tak wiele zdobyło, ale też ogromnie wiele zaniedbało i to w planie najbliższym – w rodzinie. Ten film będzie obrazem naszych rozterek, problemów, wyborów, etycznych dylematów w ostatnich 20 latach. Nigdy nie jest za późno na powiedzenie tego, co myślę, jak uważam: trzeba znaleźć potrzebną na to odwagę – to zawsze może jeszcze naszym dzieciom pomóc. (ITI)