Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem

Akcja filmu toczy się w IX wieku. Tereny przyszłej Polski zamieszkują liczne plemiona słowiańskie. Każde plemię ma swoich bogów. Panuje okrutny książę Popiel, którego według legendy zjadły myszy. Książę, podjudzany przez żonę, intrygami i zbrodniami pragnie zapewnić sukcesję swemu synowi. Piastun - dowódca drużyny księcia - w proteście opuszcza władcę. Popiel wysyła za nim pościg. Od śmierci ratuje Piastuna Ziemowit Piastowic - młody myśliwy i wojownik, który po latach spędzonych wśród Wikingów powrócił na ojcowiznę. Ziemowit zakochuje się z wzajemnością w Dziwie, córce bogatego kmiecia Wisza. Chce pojąć ją za żonę, lecz piękna Dziwa została przeznaczona bogom - ma zostać kapłanką w świątyni. Popiel morduje ojca Dziwy. Matka idzie za mężem na stos. Dziewczyna wierzy, że jest to kara bogów za to, że pokochała, toteż gdy w świętą noc kupały Ziemowit próbuje ją porwać, rani go i ucieka do świątyni. Zbrodnie Popiela wywołują bunt ludu. Piastun i Ziemowit stają na czele powstania. (Syrena)