Klimt

Historia ta ma swój początek w roku 1900, podczas ceremonii wręczenia złotego medalu na Wystawie Światowej w Paryżu. W pawilonie austriackim Klimt spotyka czarodzieja kinematografu - Meliésa, który przedstawia go Lei de Castro. Kobieta ta zdaje się Klimtowi jego wyśniona muzą, ucieleśnieniem erotycznego ideału i zapowiedzią spełnienia wszelakich żądz. Jest tam też tajemniczy Sekretarz, który towarzyszy popadającemu w obłęd artyście przez cały czas trwania filmu, stając się z wolna jego nemezis. Ruiz – reżyser filmu pokazuje konflikt Klimta z austriackim rządem i wiedeńską arystokracją. Konflikt, który wybucha na tle jego „skandalizujących" dzieł, a którego eskalacja prowadzi do wykradzenia własnych obrazów (wcześniej zamówionych przez państwo) z budynku Secesji a następnie zwrócenia ich, gdy artysta stanie pod groźbą osadzenia w więzieniu. Ruiz wykorzystuje zanotowane w kronikach zdarzenia, fragmenty wypowiedzi przyjaciół Klimta, tworząc niezwykłą atmosferę autentyzmu przedstawianych wydarzeń. I tak, mamy okazję poznać: Schielego, Altenberga, Bahra oraz Wedekinda - pojawiających się w epizodach i poczuć niezwykły klimat kulturowego zjawiska, jakim były wiedeńskie kawiarenki na przełomie stuleci. (ITI)