Reżyseria:
Rowan WoodsScenariusz:
Roy FreirichZdjęcia:
Eric Alan EdwardsMuzyka:
Marcelo ZarvosObsada:
Jackie Earle Haley, Dakota Fanning, Kate Beckinsale, Guy Pearce, Kevin Durand, Forest Whitaker, Jeanne Tripplehorn, Josh Hutcherson, Embeth Davidtz (więcej)Opisy(1)
To miało być zwyczajne popołudnie. Słoneczny dzień, przydrożny bar. Kilka przypadkowych osób je obiad, pije kawę, czeka na przyjaciół. Nastoletnia Annie cieszy się na wspólny posiłek z ojcem i najlepszym kumplem Howardem. Ciemnoskóry Charlie usiłuje dojść do siebie po wyroku, jakim okazały się odebrane przed chwilą wyniki badań lekarskich. Młoda barmanka myśli o synku, którego samotnie wychowuje. Lekarz uprzejmie przepuszcza w drzwiach wchodzącego mężczyznę. Nie wszyscy stąd wyjdą. Tym, którzy przeżyją, strzały szaleńca zabiorą najbliższych, spokój i sens dalszego życia. Pozostawią poczucie winy i traumę, z która każdy musi poradzić sobie po swojemu. (Cineman)
(więcej)Recenzje (3)
It's not very inventively filmed, but it certainly serves its purpose. The contradictions, the emptiness, the distrust in rediscovering oneself, the obscuring of the truth to ease the pain... Emotionally, a pretty relentless film with the excellent Dakota Fanning and Forest Whitaker.
()
90 minutes of unbelievable emotion. The premise itself is pretty lame and the bland execution doesn't help the final impression, although the actors are obviously trying (the only interesting character is Forest Whitaker). But they are trying in a bad movie.
()
A well-written story of a tragic hero played brilliantly by Forest Whitaker, which was unfortunately not enough. The rest of the plot lines were too clichéd, predictable and almost emotionless for my taste. Perhaps only Guy Pearce and Jackie Earle Haley had something to offer. As always, I liked Zarvos' music and I must praise the gradual revelation of what actually happened in the diner, which the director did a great job with.
()
Reklama