Dzień w Juriewie

Luba, piękna śpiewaczka operowa wraz z synem odwiedza swoje rodzinne miasto. Kilka lat temu opuściła Rosję i poświeciła się karierze. Osiągnęła międzynarodowy sukces i podbiła sceny Londynu, Mediolanu, Paryża… Zanim na zawsze opuści kraj, chce po raz ostatni zobaczyć Juriewo. Powrót do domu ma być symbolicznym pożegnaniem z Rosją. Juriewo mieści się gdzieś na końcu świata, pośrodku niczego. Przez całe lata miasto nie zmieniło się, jakby czas zatrzymał się w miejscu. Na twarzach ludzi maluje się wrogość i beznadziejność - Luba i Andriej czują się tu obco. Wszystko pokryte jest śniegiem, a jedynymi żywymi duszami na ulicach są pijani ludzie. Luba nie rozpoznaje miejsc i nie pamięta ich nazw. Andriej jest coraz bardziej zniecierpliwiony i znudzony. Nostalgiczna podróż szybko przestaje być podróżą w świat dzieciństwa. Jedyną wartą zobaczenia rzeczą jest stary kościół. Andriej wspina się wysoko na kościelną wieżę. Zimową ciszę przerywają tylko ptaki i wiatr. Luba zostaje na dole i zasypia. Kiedy budzi się, chłopaka nigdzie nie ma. Przerażona kobieta rozpoczyna poszukiwania. Nadaremnie przemierza brudne uliczki miasteczka. Nikt niczego nie widział. Powietrze staje się coraz cięższe. Zdesperowana Luba udaje się na policję, ale i tam niespecjalnie przejmują się jej tragedią. Kobieta zostaje sama, telefon Andrieja nie odpowiada, a na Juriewo spada noc. Pod swój dach przygarnia ją nieznajoma kobieta. (Vivarto)