Reżyseria:
Wojciech SmarzowskiZdjęcia:
Krzysztof PtakMuzyka:
Mikołaj TrzaskaObsada:
Arkadiusz Jakubik, Marian Dziędziel, Kinga Preis, Eryk Lubos, Robert Więckiewicz, Bartłomiej Topa, Krzysztof Czeczot, Mariusz Jakus, Piotr Głowacki (więcej)Opisy(1)
Pewnej deszczowej nocy Edward Środoń (Arkadiusz Jakubik) pojawia się przypadkowo w domu małżeństwa Dziabasów (Kinga Preis i Marian Dziędziel). Początkowa nieufność gospodarzy ustępuje miejsca tradycyjnej polskiej gościnności. Przybysz nie przypuszcza nawet, jak bardzo to spotkanie odmieni jego życie. Po kilku latach, w tym samym domu ekipa śledcza rozpoczyna dochodzenie. W progu ponownie staje Edward Środoń. Tym razem jego wizyta nie jest przypadkowa – ma pomóc w rekonstrukcji tajemniczych zdarzeń sprzed czterech lat. Prowadzący śledztwo porucznik Mróz (Bartłomiej Topa) odkrywa, że rozwiązanie zagadki może być niebezpieczne nie tylko dla podejrzanego. Rozpoczyna się dramatyczny wyścig z czasem. Porucznik zostanie wciągnięty w niebezpieczną grę, której stawką jest odkrycie przerażającej prawdy, na ujawnieniu której nie wszystkim jednak zależy. (ITI)
(więcej)Recenzje (2)
The Dark House is a masterfully written and filmed, extremely critical portrayal of social and moral depravity in the era of communist mind-fuckery. From absurd humor that your mind will struggle to process, to absolute disgust – at least for a viewer who comes from the Eastern Bloc and knows that all of this was once reality. The austere television visuals and psychological intimacy of the subject matter evoke a stage play, which the director brilliantly transforms into a sophisticated film puzzle with two narrative planes, which in the end results in an almost alarming caricature. Yes, I am really giving five stars to a Polish film with TV-like visuals full of spineless drunkards. The director doesn’t want us to feel for the main character. Instead, he walks all over us with a black cloud of social depravity, even letting a new life come out of it. In other words, The Dark House is magnificent.
()
A strange piece of existentialism, where for the better part of the film nothing happens. You observe various characters who are supposed to make you feel that they are the genuine selection of the Polish characteristics of human thinking plus it is set in the typical Eastern setting, where there is a shortage of everything except vodka. It certainly is interesting when it comes to discovering the Polish socialist soul, however, from the filmmaking point of view, it is hard to finish the film without getting drunk just from the amount of vodka that is being consumed in it.
()