Samotność liczb pierwszych

Mattia i Alice. Ich losy splatają się w typowych, szkolnych okolicznościach. Każde z nich nosi w sobie traumę z dzieciństwa, która uniemożliwia im normalne funkcjonowanie wśród rówieśników. Choć wiele do siebie czują, nie potrafią tego wyrazić. Poprzez lata, wchodząc w dorosłość, rozpoczynając karierę czy zakładając rodzinę, na przemian zbliżają się do siebie i oddalają. Są bowiem jak tytułowe liczby pierwsze - oddzielone jedyną cyfrą parzystą, która nie pozwala im złączyć się na zawsze. (Aurora)