Reżyseria:
Urszula AntoniakZdjęcia:
Jasper WolfMuzyka:
Ethan RoseObsada:
Bien de Moor, Lars Eidinger, Annemarie Prins, Hans Kesting, Renée Fokker, Sophie van Winden, Sabine SoetantoOpisy(1)
Marian jest pielęgniarką, praca w szpitalu niemal zupełnie ją pochłania. Opiekuje się umierającymi, asystuje przy śmierci, czasami ją przyspiesza. W zamian zatrzymuje i kolekcjonuje drobne przedmioty należące do zmarłych pacjentów. Żyje w pustym mieszkaniu, nie jest przywiązana do życia, stroni od ludzi. Bywają jednak chwile, w których boleśnie łaknie bliskości. Któregoś dnia zwraca uwagę na nowego sąsiada. Połączy ich osobliwe doświadczenie – oboje staną się biernymi świadkami brutalnego gwałtu. Między poświęceniem a odkupieniem, chłodem a emocjonalną intensywnością, kontrolą a wkradającym się w życie Marian chaosem, w centrum tej filmowej układanki znajduje się ciało – wyzwalające się z ograniczeń, z jednej strony pożądające, z drugiej uświęcone, szukające drogi do intymności z innymi ciałami. (Nowe Horyzonty)
(więcej)Recenzje (1)
Dying, perversion, isolation. The film is oversaturated with strong themes, which finds the director in a Haneke analytical spirit, albeit in a much more stylized form. Partial compositions and situations get under the skin, but otherwise this portrait of a deranged aging nurse obsessed with death and lust is quite laced with intellectual volition and a kind of debauched pose. It didn't impress me half as much as the director obviously wanted. In any case, I appreciate the openness with which he stands on the subject of dying. This kind of provocation is currently necessary.
()