Babcia Gandzia

Paulette od śmierci męża mieszka samotnie na przedmieściach Paryża. Cukiernię, którą dawniej prowadziła, przerobiono na japońską restaurację, a ona nie jest w stanie utrzymać się z głodowej emerytury. Bohaterce daleko jednak do typowej, uroczej staruszki. Pełno w niej jadu, niechęci do imigrantów. Jest skłócona z córką, która poślubiła czarnoskórego policjanta, a wnuk jest jej powodem do wstydu. Nic nie jest w stanie jej pocieszyć, ani nikt uciszyć. Dopiero perspektywa utraty mieszkania zmienia jej nastawienie do otoczenia. Film z mrocznego, społecznego dramatu staje się dynamiczną komedią, pełną niepoprawnych politycznie gagów. (Aurora)