The Wife
The Wife
The Wife
The Wife
Reżyseria:
Björn RungeScenariusz:
Jane AndersonZdjęcia:
Ulf BrantåsMuzyka:
Jocelyn PookObsada:
Jonathan Pryce, Glenn Close, Christian Slater, Max Irons, Harry Lloyd, Alix Wilton Regan, Karin Franz Körlof, Michael Benz, Carolin Stoltz, Annie Starke (więcej)Opisy(1)
Po prawie 40 latach małżeństwa, Joan i Joe Castlemanowie (Glenn Close i Jonathan Pryce) stanowią uzupełniający się duet. Joe lubi brylować, Joan jest nieśmiała. Joe nie przykłada wagi do ubioru, Joan jest zawsze elegancka. Joe jest nieco próżny, Joan skromna. Joe pławi się swoją publiczną rolą jednego z Wielkich Amerykańskich Powieściopisarzy, Joan tymczasem dzieli się swym intelektem, wdziękiem i dyplomacją w prywatnym życiu, spełniając się jako Żona Wielkiego Pisarza. Rok 1993, Joe dowiaduje się, że jego literacki dorobek zostanie uhonorowany literacką Nagrodą Nobla. Jego gwiazda rozbłysła, kiedy poznał Joan w późnych latach pięćdziesiątych XX wieku. Był wtedy jej (żonatym) nauczycielem. Film zestawia historię pary z ich niezwykłą młodzieńczą pasją i ambicjami oraz portretem tych samych ludzi trzydzieści lat później - z całym dorobkiem kompromisów, sekretów, zdrad, ale i niezwykłą wzajemną miłością. (UIP)
(więcej)Recenzje (3)
Those who went through a similar story of grandparents in their own family will certainly understand the context and the acting exertion of Glenn Close. She really sacrificed herself for this movie with her performance. Otherwise, it is a weirdly bleak and gloomy flick that is trying to be funny at times, but that is not 100 % in either respect.
()
The film's premise was great, Jonathan Pryce and especially Glenn Close gave great performances, but it somehow wasn’t enough. The pace of the story was painfully slow, and I was a bit bored at times. It might have helped if the creators had added some humor (there was space for that), but every potentially funny scene was concluded by a depressing ending, so the whole film seemed too gray
()
A compelling relationship drama. The gradual evolution of the central couple's life together is a very unpleasant picture of years of repressed emotions and gradually bubbling anger, which will inevitably come to a head sooner or later. The plot is terribly simple in essence, yet extremely engaging and intense, especially in the brilliant dialogue. The strongest link in the chain is undoubtedly Glenn Close, whose performance as the outwardly perfect yet inwardly brutally suffering wife is both breathtaking and hellishly authentic.
()