Opisy(1)

49-letni Adaś Miauczyński, sfrustrowany inteligent, polonista, rozwiedziony, kochający dorastającego syna. Przeżywa „piekło najbliższych pięciu minut”. Cierpi na nerwicę natręctw. Gimnastykuje się do siedmiu. Pociąga siedem łyków mineralnej. Twarz obmywa do siedmiu. Podciera tyłek – do siedmiu lub trzynastu bądź dwudziestu jeden. Podmywa się: trzy razy tyłek, cztery – krocze; razem – siedem. Wsypuje do miseczki siedem garstek płatków. Żeby nie jeść samotnie, je z telewizorem: cierpi przez niezgodę w Sejmie. Łyka prozac – na chęć życia, geriavit – na niestarzenie się i nootropil – na mózg. Niczym bohater romantyczny przeżywa i cierpi za kraj, za miliony, a zabija go obecna chwila, nieznośna powtarzalność codziennych czynności i nienawistny mu kontakt z drugim człowiekiem. W sferze uczuć patriotycznych jest wielki, w sferze uczuć i zachowań codziennych – tylko małym, agresywnym gnojkiem. (Warsaw Film Festival)

(więcej)

Recenzje (2)

Malarkey 

wszystkie recenzje użytkownika

angielski I can see Polish cinematography hides many a jewel. Take for instance The Day of the Wacko. Who would have thought that a movie like this would even be made in the first place? It’s clear that everybody must find a little something here to identify with. I actually caught myself doing some of the stuff he describes. There were some things I don’t know but that I can easily imagine. And that’s what makes it worse. Well and Marek Kondrat? He’s this movie’s main asset. His portrayal of the wacko is so convincing that at times I laughed so hard I was afraid I would get stitches. Too bad the movie cannot keep this up from beginning to end. Once the wacko stops yapping and describing his day, he for instance meets with his son, which isn’t so great. But in the end he returns to the cynical yapping and the fun can go on. ()

kaylin 

wszystkie recenzje użytkownika

angielski x I definitely didn't expect anything from the movie, and then I found myself just watching what I was seeing. Superbly filmed with a sense of absurdity and the ability to go as far as necessary. An excellent Polish film that shows the strength of its cinema. ()