Når dyrene drømmer
Reżyseria:
Jonas Alexander ArnbyScenariusz:
Rasmus BirchZdjęcia:
Niels ThastumMuzyka:
Mikkel HessObsada:
Sonia Suhl, Lars Mikkelsen, Jakob Oftebro, Sonja Richter, Gustav Dyekjær Giese, Stig Hoffmeyer, Esben Dalgaard, Benjamin Boe Rasmussen (więcej)VOD (1)
Opisy(1)
Główna bohaterka tego filmu, 19-nastoletnia Marie (Sonia Suhl), zaczyna odczuwać, że przestaje panować nad swoim ciałem. To, co dzieje się z jej organizmem, wydaje się mieć dziwny związek z wydarzenia rozgrywającymi się na rybackiej wyspie, zamieszkałej przez jej rodzinę, a także z chorobą jej matki, która od lat porusza się na wózku inwalidzkim. Dziewczynę wychowuje nadopiekuńczy ojciec w małym domu w pobliżu morza. Bohaterka podejmuje pracę w zakładzie przetwórstwa rybnego, w którym pracują niemal wyłącznie mężczyźni. Poznając swoich współpracowników, uświadamia sobie, że jej rodzina skrywa tajemnicę, o których istnieniu nie miała dotąd pojęcia. Wrogie nastawienie ludzi, z którymi przyszło jej zarabiać na życie, budzi w niej niepokój niemniejszy od tego, który wywołuję wyrastające na jej klatce piersiowej włosy. Chociaż miejscowy lekarz zapewnia ją, że wszystko z jej ciałem jest w porządku, Marie nie może się powstrzymać przed zadawaniem sobie pytań o to, kim tak naprawdę jest i jaka jest jej natura. (Vivarto)
(więcej)Recenzje (5)
It should go deeper into the minds of the characters (we don’t get to know much about them, actually), or push the envelope more with regards to blood and terror. As it is, the film is too vanilla and not disturbing enough; bland, I’d say. It’s too shallow for a depressive Scandinavian drama and too detached for a horror movie. I get the intention of bringing in the Låt den rätte komma werewolves, but it wasn’t successful.
()
This movie has an idea, it is original, minimalistic, even mesmerizing in a mystical way but without a soul, emotions or at least one moment where I would say that this movie deserves such attention. But given its premise it is surprisingly boring and no fun at all.
()
If Jonas Alexander Arnby had pushed the envelope at the end and given us a bunch of good and detailed gore scenes, the rating would have looked completely different. As it is, this is unfortunately a pretty slow, thankfully not boring horror drama with an interesting premise and a decent Nordic atmosphere, nothing more. Let the Right One In in is a whole other level in terms of atmosphere and storytelling. 60%.
()
When animals dream. Perhaps a piece of human liver or a village doctor. It’s a study of fears of the familiar, fears of the unknown, and the mist over the Jutland coast. The first two elements lack impact because the coming-of-age and horror aspects rely on classic methods and are somewhat sparing with emotions and psychology (with the exception of the parental farewell of the older Mikkelsen). The final voyage on the fishing boat Demeter confirms that even lycanthropic action won’t rely on gory showiness and leaves the viewer in a misty haze, guessing whether the heart will be struck by silver bullets or Cupid’s arrows.
()
What attracted me the most was the dense and oppressive atmosphere of the harsh north underlined by the excellent music. The dark romantic story shrouded in mystery also appealed to me a lot and the ethereal wild woman Marie was likable from the start, so despite some reservations about the horror ending, I rate the film quite highly. (70%)
()
Reklama