Reżyseria:
Craig ZobelScenariusz:
Nissar ModiZdjęcia:
Tim OrrMuzyka:
Heather McIntoshOpisy(1)
Po konflikcie nuklearnym Ameryka opustoszała. Przeżyli nieliczni. Jedną z ocalałych jest szesnastoletnia Ann. Błąka się z przygarniętym psem po opustoszałych miasteczkach usiłując przetrwać. Pewnego dnia spotyka czarnoskórego Loomisa. Postanawiają osiedlić się w jakimś opustoszałym domu i spróbować uprawiać ziemię. Znajdują dom, reperują maszyny, urządzają się i żyją. Wspólna praca i świadomość że mogą liczyć tylko na siebie rodzi uczucie. Ann i Loomis są szczęśliwi… Nagle pewnego pogodnego dnia w ich życiu pojawia się ten trzeci… Caleb, i nic już nie będzie tak proste jak dotąd. (Cineman)
(więcej)Recenzje (3)
I like the fact that in this case, the disaster film is approached as a very dramatic romance, leading to an ending that simply can't be nice, yet the film is conceived as quite original, and there are ideas that surprise. I quite like dark romances and this particular dark romance isn't too bad.
()
A polite and sweet movie with polite conflicts. An untraditional plot for a post-catastrophic movie - a beautiful girl in a cabin in the mountains who is visited first by a black, then by a white man. When I began to tell the story to a friend of mine, he thought I was describing the intro to a porn movie... For Christ’s sake. :D Very powerful in terms of acting, Margot Robbie fantastic, like a dream girl, and both gentlemen put on a good performance. It ends leaving you a lot to think about, a beautiful reflection on our times. A conflict of science and faith.
()
An interesting post apocalyptic relationship drama where Margot Robbie acts as if for dear life and the director makes do with a minimalist atmosphere, a few shots of wooded mountains, and a script that has a lot to offer and thankfully doesn't half-ass any of its plot premises. This approach to the viewer is not usual and is certainly worth appreciating. Pity about the slower pace and a few unnecessarily dead passages.
()